De Twee Hoeden

‘Mag ik je een knuffel geven?’

Het lijkt een legitieme vraag. Een vriendin van Ingrid is een dagje op bezoek. Ik heb haar niet eerder ontmoet. We hebben een fijne dag samen en bij het afscheid stelt ze deze vraag. Ze is me net voor, en daar zit hem de kneep. Haar vraag is vriendelijk en hartelijk bedoeld maar doordat ze zo voortvarend is wordt mij het initiatief ontnomen.

Hoe ziet zoiets eruit, als je uitgaat van het perspectief: laat de man het werk doen? Ze stelt de vraag niet en wacht af of ik iets onderneem.

‘Het was leuk je te ontmoeten. Ik ga je een knuffel geven’, zeg ik dan.

Intuïtief voel ik aan dat mijn knuffel welkom is. Het afscheid krijgt hierdoor een andere beleving. De vrouw mag ontvangen in plaats van te geven. Ik vermoed dat het voor de vrouw daardoor een andere en prettiger ervaring is, een die beter bij haar past. Mits ze durft te vertrouwen. Ze hoeft geen initiatief meer te nemen en kan de controle loslaten.

Terug naar Ervaringen