De Twee Hoeden

Tijdens een wandeling voel ik me aangetrokken door een opening in het struikgewas. Ik kruip onder wat takken door en er opent zich een licht glooiende vallei voor me, omringd door bomen. In het midden van de open plek kabbelt een rustig beekje. Onmiddellijk voel ik me opgenomen in een groter geheel. Ik word er volledig door omarmd, welkom geheten en overweldigd. Ik begin te huilen en kom direct bij een diepere laag in mezelf. Het geeft me het gevoel dat ik eindelijk thuiskom. Mijn essentie, wat ik ten diepste ben en wat mij echt gelukkig maakt, maakt zich aan mij kenbaar. Rust, ruimte en liefde, dat is wat ik ervaar. Het is wie ik werkelijk ben. Het was er altijd al, ik was het contact ermee alleen kwijtgeraakt.

Er komt antwoord op al mijn vragen: alles is goed zoals het is. De liefde, die ik steeds bij de ander heb gezocht, vind ik in mezelf. Ik voel me de grootse en krachtige vrouw die ik ben. Sindsdien heb ik geen negatief oordeel meer over mezelf en is het oordeel van anderen niet meer belangrijk. 

Nooit kan ik iets verkeerd doen of in de steek worden gelaten. Ik kan alleen nog maar voor mezelf kiezen.

Terug naar Ervaringen